Naam: Frances Kleipool | Leeftijd: 55 | Favoriet gereedschap: naaimachine en soldeerbout | Rol: gastvrouw | Beroep: agent voor fotografen
reparatieplezier van gastvrouw Frances Kleipool met een robot van haar kinderen bij Repair Café Jeltje

Ik zie er de noodzaak van in dat er meer gerepareerd en hergebruikt wordt.

Wat maakte dat je vrijwilliger wilde worden bij Repair Café Jeltje?

Eigenlijk de afstand, haha. Ik woon er tegenover. En dat ik graag iets vrijwilligs wilde doen. Ik had er al van gehoord en zie er de noodzaak van in dat er meer gerepareerd en hergebruikt wordt.

Repareer je zelf ook en hoe is dat begonnen?

Ja. Dat komt door mijn broers en vader. Ik maakte de fiets met hulp van mijn vader. We hadden een hobbytafel waar alle klusjes op stonden. Die was naast de garage waar de werkbank was.

Toen ik op kamers zat, haalde ik een boekje over elektriciteit aanleggen, The Easy Way. De mannen van de winkel, Ressler, hielpen met uitleggen. Helaas zit die er nu niet meer.

Waar ben je goed in?

Netwerken. Mensen verbinden vind ik leuk.

Wat zou je wel aan andere mensen willen leren?

Kijken. En doorkijken. Verder kijken, want daar zijn oplossingen en andere mogelijkheden te zien.

Kijk verder. Daar zijn oplossingen en andere mogelijkheden te zien.

Heb je zelf iets geleerd door het Repair Café?

Ik ben me weer bewust geworden dat ik het zelf ook kan. Zo heb ik een kastje dat stuk is en nu denk ik dat ik dat zelf kan gaan doen.

Vroeger maakte ik met gemak een hotelschakeling los of een wasmachineschakelaar. Nu denk ik dat ik er te weinig tijd voor heb, maar er wordt weer reparatieplezier wakker gemaakt door het Repair Café.

Als je bij elkaar gaat zitten met meerdere mensen, zoals bij een workshop, dan wordt het een gemeenschappelijk doel om samen iets te maken. Ik neem er dan wel de tijd voor en geniet van het sociale.

Iedere keer dat je hem gebruikt, denk je: “Ha! Hij doet het weer.”

reparatieplezier van klant met melkschuimer die het weer doet bij Repair Café Jeltje

Noem eens een leuke reparatie-ervaring?

Wat ik superleuk vind is als er drie vrouwen zijn die met een kapotte melkklopper komen en dat je dan af en toe gejuich hoort als er weer een gelukt is.
Als mensen naar huis gaan met een gerepareerd object, dan hebben ze een herinnering die blijft. Iedere keer dat je hem gebruikt denk je: “Ha! Hij doet het weer.”

Heb je een reparatietip?

Koop een goede set schroevendraaiers in alle maten, met een goed doosje eromheen zodat je het bij elkaar houdt.

Koop een goede set schroevendraaiers in alle maten.

Zou je zelf nog eens iets willen repareren?

Dit mooie kastje waar het deurtje van loshangt. Dat is al een tijdje zo.

Welke producten zouden beter kunnen worden gemaakt?

Alles dat niet meer uit elkaar kan. Dat je het bijna stuk moet maken om het te openen.
Ik kan het niet uitstaan dat producten in China rottig worden gemaakt zodat het maar gauw weer stuk gaat. Maak het dan goed.

Heb je een voorbeeld van een goed gemaakt product?

Indiase metalen lunchdoosjes. En deze kaarsenstandaard van VanStoerHout met een stukje koperen leiding waar de kaars in past. Prachtig.

Bij Nespresso is een reparatieservice. Als ze het niet kunnen repareren, kun je korting krijgen op een nieuw apparaat. Maar ja; ze hebben ook die vieze cupjes.

Ik kan het niet uitstaan dat producten in China rottig worden gemaakt zodat het maar gauw weer stuk gaat. Maak het dan goed.

Heb je een droom of visie voor het Repair Café?

Ik zag de website van het Zweedse recycle-warenhuis Retuna en dacht “Ja dat is het, zo moet het worden”. Het Repair Café zou onderdeel moeten zijn van een plek als Retuna, waar je als eerste aan denkt wanneer je iets praktisch nodig hebt. “Daar kan ik het vinden,” i.p.v. “ik moet naar de Blokker”.

Het Repair Café zou onderdeel moeten zijn van een plek als Retuna, waar je als eerste aan denkt wanneer je iets praktisch nodig hebt. “Daar kan ik het vinden,” i.p.v. “Ik moet naar de Blokker”.

Wil je nog iets kwijt?

Ik ben heel blij ben dat ik iedereen leer kennen. Nieuwe mensen die met hetzelfde bezig zijn en ieder is zijn eigen individu. Bijzonder.
En je krijgt nieuwe input van mensen die je anders nooit zou ontmoeten als je in je eigen kringetje blijft hangen. Net als op school, dat is een minimaatschappij waarin veel bredere groepen vertegenwoordigd zijn. Op mijn werk zit ik in één pot te roeren.

Je krijgt nieuwe input van mensen die je anders nooit zou ontmoeten als je in je eigen kringetje blijft hangen.

Foto’s: Lucy Lambriex