Naam: Joke Lochtenbergh | Leeftijd: 70 | Favoriet gereedschap: een goed scherp mes en een tornmesje |
Rol: textielreparateur | Beroep: lerares Frans
Hoe is bij jou het repareren begonnen?
Dat doe ik mijn hele leven al. Niet alleen textiel; ik heb alles van mijn vader geleerd. Hij gooide niet graag iets weg en maakte van oude dingen iets nieuws, zoals een bank en een bed. Hij maakte allerlei dingen en dat leerde ik ook van hem. Ik denk weleens dat ik het verkeerde beroep heb gekozen.
Ik denk weleens dat ik het verkeerde beroep heb gekozen.
Waar ben je vooral goed in?
Ik zie meteen of het goed gemaakt is en goed afgewerkt. En bij confectie weet ik hoe ik het beter kan maken en netjes kan afwerken. Ik heb ook wel mislukkingen liggen hoor.
Bij confectie weet ik hoe ik het beter kan maken en netjes kan afwerken.
Wat wil je andere mensen graag leren?
Ik wil mensen graag laten zien hoe ze ook zelf kunnen repareren en maken. Zoals Yazmani, een jongen die spikes op zijn hoodie wilde. Hij bleek het heel goed zelf te kunnen doen. Laten zien dat dingen niet moeilijk hoeven zijn vind ik mooi.
Laten zien dat dingen niet moeilijk hoeven zijn vind ik mooi.
Is er een reparatie-ervaring die eruit sprong?
Er was iemand met een oude lange ‘witte’ onderbroek die al eerder versteld was en er niet zo fris uitzag. Dat soort dingen doen we niet meer. Maar er was bijvoorbeeld ook die jonge moeder die heel enthousiast was over alles wat we voor haar repareerden. Dat vond ik leuk.
Er was bijvoorbeeld die jonge moeder die heel enthousiast was over alles wat we voor haar repareerden.
Kleine priegeldingetjes die ook mooi worden… dat vind ik dankbaar werk.
Heeft iets je voorkeur om te repareren?
Niets speciaals. Wat ik wel leuk vind, zijn kleine priegeldingetjes die ook mooi worden. Dat vind ik dankbaar werk. Zo had ik een tweedehands blouse vol kleine kraaltjes die los hadden gelaten en het was heel mooi om die te repareren.
Steek spelden na gebruik meteen in het kussen. Laat de draad niet loshangen bij klosjes garen.
Heb je een naaitip?
Steek spelden na gebruik meteen in het kussen. Laat de draad niet loshangen bij klosjes garen. Berg het zorgvuldig op in een doosje. Met een paar goede naalden, spelden en wat garen kom je een heel eind. Én natuurlijk een tornmesje.
Welke kleding vind je goed gemaakt?
Een goed voorbeeld is mijn regenjas van Maura, van Claudia Sträter. Ik heb de jas al twintig jaar en ik vind hem nog steeds mooi. Deze heeft een afknoopbare voering en is goed afgewerkt. Hij heeft al wel wat reparaties ondergaan. Zo zet ik nog steeds stukjes op de voering en ik heb de zakken door ribfluweel vervangen.
Tip voor confectie-industrie: maak jaszakken niet van voeringstof maar van stevige stof. Dan kun je je sleutels erin doen zonder dat de zakken meteen stuk gaan.
Heb je een tip voor de confectie-industrie?
Ja. Jaszakken zijn meestal van voeringstof. Maar je zou ze van stevige stof moeten maken zodat je je sleutels erin kunt doen, zonder dat de zakken meteen stuk gaan.
Hoe kan het nog beter worden bij het Repair Café?
Het zou nog wel wat beter kunnen lopen. Vooral bij de textielafdeling is het soms erg rustig.
Het zou nog wel wat beter kunnen lopen. Vooral bij de textielafdeling is het soms erg rustig.
Wil je nog iets kwijt?
Ik vind het gewoon heel leuk allemaal en door het Repair Café heb ik weer meer zin gekregen om zelf dingen te maken.
Door het Repair Café heb ik weer meer zin gekregen om zelf dingen te maken.
Foto’s: Lucy Lambriex en Anita Kleinschmidt
Leuk Joke!
Leuk! We zullen doorgaan, Joke
Groet van Joke
Wat een leuk interview en heel uitnodigend zo. Ik kom graag een keer langs.
Heel leuk,
Was begin maart met mijn jas bij Joke om ( jawel) een kapotte jaszak. Ze had hem in no time gefikst.
Het stemt me ook wat droevig, ik was daar toen samen met een oudere vriend die zeer enthousiast was en de volgende keer weer meewilde.
Helaas is hij een paar weken geleden overleden en ik heb niet goed afscheid van hem kunnen.
Wat een mooi en tegelijk verdrietig bericht, Henk. Gecondoleerd.
Ben jij Henk Besselsen uit Ermelo? Ik heb in de jaren 70 een tijd met je opgetrokken…